"Pascal's Memorial", of "Pascal's Amulet", Is een tekst op een smalle strook perkament, een soort samenvatting van het mystieke inzicht dat Blaise Pascal ervoer in de nacht van 23 op 24 november 1654. Hij bewaarde het tot aan zijn dood in een jasje.
Dit document markeert een keerpunt in het leven van de grote wetenschapper - zijn "tweede oproep". Dit "Memorial" wordt door onderzoekers beoordeeld als het "programma" van de laatste jaren van Pascal's leven, wat ongetwijfeld blijkt uit zijn literaire activiteit in die jaren.
Lees meer over het leven en wetenschappelijk werk van het genie in de biografie van Blaise Pascal. We raden ook aan om aandacht te schenken aan geselecteerde gedachten van Pascal, waar we de belangrijkste citaten uit zijn beroemde werk "Thoughts" hebben verzameld.
De beroemde literaire criticus Boris Tarasov schrijft:
Memorial is een document van uitzonderlijke biografische betekenis. Je hoeft je alleen maar voor te stellen dat hij nooit ontdekt zou zijn, want in het leven van Pascal ontstaat onvermijdelijk een bepaald ondoordringbaar gebied, mysterieus voor onderzoekers en zijn biografie en zijn werk.
In Memorial rebelleert Pascal tegen zichzelf, en hij doet dat met zo'n hartstochtelijke overtuiging dat er niet zoveel voorbeelden zijn in de geschiedenis van de mensheid. Hoe onbegrijpelijk voor ons de omstandigheden van het schrijven van Memorial ook zijn, het is onmogelijk om Pascal zelf te begrijpen zonder dit document te kennen.
Een interessant feit is dat de tekst van "Memorial", die zowel qua inhoud als stijl duidelijk verschilt van alle werken van Pascal, eerst op papier werd geschreven en na een paar uur volledig op perkament werd herschreven.
Het "gedenkteken van Pascal" werd per ongeluk ontdekt na de dood van de wetenschapper: de bediende, die zijn kleren op orde had, vond het document samen met een tocht in de vloer van het hemd genaaid. Pascal verborg wat er was gebeurd voor iedereen, zelfs voor zijn jongere zus Jacqueline, van wie hij zielsveel hield en met wie hij geestelijk dichtbij was.
Hieronder staat een vertaling van de tekst van het Pascal Memorial.
Pascal Memorial Text
JAAR VAN GENADE 1654
Maandag 23 november is de dag van St. Clemens van de paus en de martelaar en andere martelaren.
Vooravond van Sint Chrysogonus de Martelaar en anderen. Van ongeveer tien en een half 's avonds tot half een middernacht.
HET VUUR
God van Abraham, God van Izak, God van Jacob,
maar niet de God van filosofen en wetenschappers.
Vertrouwen. Vertrouwen. Gevoel, vreugde, vrede.
God van Jezus Christus.
Deum meum et Deum vestrum (mijn God en jouw God).
Uw God zal mijn God zijn.
De wereld vergeten en alles behalve God.
Het kan alleen worden verkregen op de paden die in het evangelie zijn aangegeven.
De grootsheid van de menselijke ziel.
Rechtvaardige Vader, de wereld kende u niet, maar ik kende u wel.
Vreugde, vreugde, vreugde, tranen van vreugde.
Ik was van hem gescheiden.
Dereliquerunt me fontem aquae vivae (De bronnen van levend water hebben me verlaten)
Mijn God, wil je me verlaten?
Moge ik niet voor altijd van hem gescheiden blijven.
Dit is het eeuwige leven zodat ze jou kennen, de enige ware God en I.Kh.
Jezus Christus
Jezus Christus
Ik was van hem gescheiden. Ik vluchtte voor hem, ontkende hem, kruisigde hem.
Moge ik nooit van hem gescheiden worden!
Het kan alleen worden bewaard op de manieren die in het evangelie worden aangegeven.
De verzaking is volledig en zoet.
Volledige gehoorzaamheid aan Jezus Christus en mijn biechtvader.
Eeuwige vreugde voor een dag vol heldendom op aarde.
Niet obliviscar preekt tuos. Amen (mag ik Uw instructies niet vergeten. Amen).
