Dante Alighieri (1265-1321) - Italiaanse dichter, prozaschrijver, denker, theoloog, een van de grondleggers van de literaire Italiaanse taal en politicus. Schepper van de "Goddelijke Komedie", waarin de synthese van laatmiddeleeuwse cultuur werd gegeven.
Er zijn veel interessante feiten in de biografie van Dante Alighieri, waarover we het in dit artikel zullen hebben.
Dus voor jou is een korte biografie van Dante Alighieri.
Biografie van Dante Alighieri
De exacte geboortedatum van de dichter is onbekend. Dante Alighieri werd geboren in de tweede helft van mei 1265. Volgens de familietraditie ontleenden de voorouders van de maker van de "Goddelijke Komedie" hun oorsprong aan de Romeinse familie van Elisees, die deelnamen aan de oprichting van Florence.
Dante's eerste leraar was de dichter en wetenschapper Brunetto Latini, beroemd in die tijd. Alighieri heeft diepgaande oude en middeleeuwse literatuur bestudeerd. Bovendien onderzocht hij de ketterse leringen van die tijd.
Een van Dante's beste vrienden was de dichter Guido Cavalcanti, ter ere van wie hij vele gedichten schreef.
De eerste documentaire bevestiging van Alighieri als een publieke figuur dateert uit 1296. 4 jaar later werd hem de positie van prior toevertrouwd.
Literatuur
De biografen van Dante kunnen niet zeggen wanneer de dichter precies een talent voor het schrijven van poëzie begon te tonen. Toen hij ongeveer 27 jaar oud was, publiceerde hij zijn beroemde bundel "New Life", bestaande uit poëzie en proza.
Een interessant feit is dat wetenschappers deze collectie na verloop van tijd de eerste autobiografie in de literatuurgeschiedenis zullen noemen.
Toen Dante Alighieri geïnteresseerd raakte in politiek, was hij geïnteresseerd in het conflict dat uitbrak tussen de keizer en de paus. Als gevolg hiervan koos hij de kant van de keizer, wat de woede van de katholieke geestelijkheid uitlokte.
Al snel was de macht in handen van de medewerkers van de paus. Als gevolg hiervan werd de dichter Florence uitgezet op basis van een vervalst geval van omkoping en anti-staatspropaganda.
Dante kreeg een boete van een grote som geld en al zijn eigendommen werden in beslag genomen. De autoriteiten veroordeelden hem later ter dood. Op dat moment in zijn biografie bevond Alighieri zich buiten Florence, wat zijn leven redde. Als gevolg daarvan bezocht hij zijn geboorteplaats nooit meer en stierf in ballingschap.
Tot het einde van zijn dagen zwierf Dante door verschillende steden en landen, en woonde zelfs enige tijd in Parijs. Alle andere werken na "New Life", componeerde hij tijdens zijn ballingschap.
Toen Alighieri ongeveer 40 jaar oud was, begon hij te werken aan de boeken "Feast" en "On the People's Eloquence", waarin hij zijn filosofische ideeën uiteenzette. Bovendien bleven beide werken onafgemaakt. Dit was duidelijk te wijten aan het feit dat hij begon te werken aan zijn belangrijkste meesterwerk - "The Divine Comedy".
Het is merkwaardig dat de auteur zijn creatie aanvankelijk simpelweg "komedie" noemde. Het woord "goddelijk" werd aan de naam toegevoegd door Boccaccio, de eerste biograaf van de dichter.
Het kostte Alighieri ongeveer 15 jaar om dit boek te schrijven. Daarin personifieerde hij zichzelf met een sleutelfiguur. Het gedicht beschrijft een reis naar het hiernamaals, waar hij heen ging na de dood van Beatrice.
Tegenwoordig wordt The Divine Comedy beschouwd als een echte middeleeuwse encyclopedie, die raakt aan wetenschappelijke, politieke, filosofische, ethische en theologische kwesties. Het wordt het grootste monument van de wereldcultuur genoemd.
Het werk is verdeeld in 3 delen: "Hell", "Purgatory" en "Paradise", waarbij elk deel uit 33 nummers bestaat (34 nummers in het eerste deel "Hell", als teken van disharmonie). Het gedicht is geschreven in strofen van 3 regels met een speciaal rijmschema: tertsins.
"Comedy" was het laatste werk in de creatieve biografie van Dante Alighieri. Daarin trad de auteur op als de laatste grote middeleeuwse dichter.
Priveleven
Dante's belangrijkste muze was Beatrice Portinari, die hij voor het eerst ontmoette in 1274. Op dat moment was hij amper 9 jaar oud, terwijl het meisje 1 jaar jonger was. In 1283 zag Alighieri opnieuw een vreemdeling die al getrouwd was.
Op dat moment besefte Alighieri dat hij helemaal verliefd was op Beatrice. Voor de dichter bleek ze de rest van haar leven de enige liefde te zijn.
Vanwege het feit dat Dante een zeer bescheiden en verlegen jongeman was, slaagde hij er maar twee keer in om met zijn geliefde te praten. Waarschijnlijk kon het meisje zich niet eens voorstellen wat de jonge dichter leuk vond, en nog meer dat haar naam vele eeuwen later zou worden herinnerd.
Beatrice Portinari stierf in 1290 op 24-jarige leeftijd. Volgens sommige bronnen stierf ze tijdens de bevalling, en volgens anderen aan de pest. Voor Dante was de dood van de "meesteres van zijn gedachten" een echte klap. Tot het einde van zijn dagen dacht de denker alleen aan haar en koesterde hij op alle mogelijke manieren het beeld van Beatrice in zijn werken.
Na 2 jaar trouwde Alighieri met Gemma Donati, de dochter van de leider van de Florentijnse partij Donati, met wie de familie van de dichter vijandig was. Deze alliantie werd ongetwijfeld gesloten door berekening en uiteraard door politiek. Later kreeg het echtpaar een dochter, Anthony, en 2 jongens, Pietro en Jacopo.
Interessant is dat toen Dante Alighieri De goddelijke komedie schreef, Gemma's naam er nooit in werd genoemd, terwijl Beatrice een van de sleutelfiguren in het gedicht was.
Dood
In het midden van 1321 ging Dante, als ambassadeur van de heerser van Ravenna, naar Venetië om een vreedzaam bondgenootschap te sluiten met de Republiek van San Marco. Toen hij terugkeerde, kreeg hij malaria. De ziekte vorderde zo snel dat de man onderweg stierf in de nacht van 13 op 14 september 1321.
Alighieri werd begraven in de kathedraal van San Francesco in Ravenna. Na 8 jaar gaf de kardinaal de monniken opdracht om de overblijfselen van de in ongenade gevallen dichter te verbranden. Hoe de monniken erin slaagden het decreet te negeren, is onbekend, maar de as van Dante bleef intact.
In 1865 vonden bouwers een houten kist in de muur van de kathedraal met de inscriptie - "Dante's beenderen werden hier door Antonio Santi in 1677 geplaatst". Deze vondst werd een wereldwijde sensatie. De overblijfselen van de filosoof werden overgebracht naar het mausoleum in Ravenna, waar ze vandaag worden bewaard.
Foto door Dante Alighieri
