OVER Draak en draconische wetten tegenwoordig kun je ze vaak op tv horen en ook informatie over hen vinden op internet of in literatuur.
En toch hebben veel mensen nog nooit gehoord van de Draak of de draconische wetten, die in de oudheid een negatieve begripsnaam kregen.
De draak of draak was een van de eerste Griekse wetgevers. Hij was de auteur van de eerste geschreven wetten, die in 621 v.Chr. In de Atheense Republiek begonnen te werken.
Deze wetten bleken zo hard te zijn dat later een slogan verscheen: draconische maatregelen, die te zware straffen inhielden.
Draconische wetten
De draak bleef voornamelijk in de geschiedenis als de maker van zijn beroemde wetten, die ongeveer 2 eeuwen na zijn dood van kracht waren. Na de oligarchische staatsgreep in 411 voor Christus. e. draconische strafrechtelijke bepalingen werden herschreven op stenen tabletten.
Deze borden werden op het stadsplein geïnstalleerd, zodat iedereen erachter kon komen wat hem te wachten stond bij het overtreden van een bepaalde wet. Historici suggereren dat de Draak het onderscheid introduceerde tussen opzettelijk en onopzettelijk doden.
Het is vermeldenswaard dat als doodslag werd bewezen, de persoon die schuldig was aan de dood van een persoon, onder bepaalde voorwaarden een wapenstilstand kon bereiken met de familieleden van het slachtoffer.
In de wetten van de Draak werd veel aandacht besteed aan de bescherming van de eigendomsbelangen van de dominante minderheid, waartoe hij behoorde, en hijzelf. Een interessant feit is dat op de meeste overtredingen de doodstraf staat.
Zelfs voor het stelen van fruit of groenten, bijvoorbeeld, werd de dief geconfronteerd met een doodvonnis. Dezelfde straf werd opgelegd wegens godslastering of brandstichting. Tegelijkertijd zou de schending van een aantal wetten voor de crimineel kunnen eindigen door uitzetting uit het land of door een overeenkomstige boete te betalen.
Ze zeiden dat Drakont eens werd gevraagd waarom hij dezelfde straf oplegde voor zowel diefstal als moord, waarop hij antwoordde: "Ik vond de eerste de dood waardig, maar voor de tweede vond ik geen zwaardere straf."
Omdat het doodvonnis het populairst was in draconische wetten, werden ze al in de oudheid een slogan.
