De Taj Mahal is een erkend symbool van eeuwige liefde, omdat het is gemaakt in het belang van de vrouw die het hart van de Mughal-keizer Shah Jahan veroverde. Mumtaz Mahal was zijn derde vrouw en stierf bij de geboorte van hun veertiende kind. Om de naam van zijn geliefde te vereeuwigen, bedacht de padishah een grandioos project om een mausoleum te bouwen. De constructie duurde 22 jaar, maar tegenwoordig is het een voorbeeld van harmonie in de kunst, daarom dromen toeristen van over de hele wereld ervan het wereldwonder te bezoeken.
Taj Mahal en zijn constructie
Om 's werelds grootste mausoleum te bouwen, had de padishah meer dan 22.000 mensen in dienst uit het hele rijk en aangrenzende staten. De beste meesters werkten aan de moskee om deze tot in de perfectie te brengen, waarbij ze volledige symmetrie observeerden volgens de plannen van de keizer. Aanvankelijk behoorde het stuk grond waarop het was gepland om het graf te bouwen toe aan Maharaja Jai Singh. Shah Jahan gaf hem een paleis in de stad Agra in ruil voor een leeg gebied.
Ten eerste is er gewerkt aan het voorbereiden van de grond. Het grondgebied van meer dan een hectare werd uitgegraven, er werd grond op vervangen voor de stabiliteit van het toekomstige gebouw. De funderingen waren gegraven putten, die werden gevuld met breuksteen. Bij de constructie werd wit marmer gebruikt, dat niet alleen vanuit verschillende delen van het land, maar zelfs vanuit aangrenzende staten moest worden vervoerd. Om het probleem met transport op te lossen, was het nodig om speciaal karren uit te vinden, om een hijshelling te ontwerpen.
Alleen de tombe en het platform er naartoe werden ongeveer 12 jaar gebouwd, de rest van de elementen van het complex werden gedurende nog eens 10 jaar gebouwd. In de loop der jaren zijn de volgende structuren ontstaan:
- minaretten;
- moskee;
- javab;
- Grote poort.
Juist vanwege de zo lange tijd ontstaan er vaak geschillen over hoeveel jaar de Taj Mahal is gebouwd en welk jaar wordt beschouwd als het moment van voltooiing van de bouw van het monument. De bouw begon in 1632 en al het werk was voltooid in 1653, het mausoleum zelf was al in 1643 klaar. Maar hoe lang het werk ook duurde, als resultaat verscheen er in India een verbazingwekkende tempel met een hoogte van 74 meter, die wordt omgeven door tuinen met een indrukwekkend zwembad en fonteinen. ...
Kenmerk van de Taj Mahal-architectuur
Ondanks het feit dat het gebouw zo belangrijk is vanuit cultureel oogpunt, is er nog steeds geen betrouwbare informatie over wie eigenlijk de belangrijkste architect van het graf was. Tijdens het werk werden de beste ambachtslieden betrokken, werd er een Raad van Architecten opgericht en kwamen alle beslissingen uitsluitend van de keizer. In veel bronnen wordt aangenomen dat het project voor de oprichting van het complex afkomstig was van Ustad Ahmad Lahauri. Toegegeven, bij het bespreken van de vraag wie de parel van architectonische kunst heeft gebouwd, duikt de naam van de Turk, Isa Mohammed Efendi, vaak op.
Het maakt echter niet echt uit wie het paleis heeft gebouwd, aangezien het een symbool is van de liefde van de padishah, die een uniek graf probeerde te creëren dat zijn trouwe levenspartner waardig was. Om deze reden werd gekozen voor wit marmer als materiaal, dat de zuiverheid van de ziel van de Mumtaz Mahal aanduidt. De muren van het graf zijn versierd met kostbare stenen, die in ingewikkelde afbeeldingen zijn neergelegd om de verbazingwekkende schoonheid van de vrouw van de keizer over te brengen.
In de architectuur zijn verschillende stijlen met elkaar verweven, waaronder aantekeningen uit Perzië, de islam en Centraal-Azië. De belangrijkste voordelen van het complex worden beschouwd als een dambordvloer, minaretten van 40 meter hoog en een geweldige koepel. Een bijzonder kenmerk van de Taj Mahal is het gebruik van optische illusies. Inscripties uit de koran die langs de bogen zijn geschreven, lijken bijvoorbeeld over de hele hoogte dezelfde grootte te hebben. In feite zijn de letters en de afstand ertussen bovenaan veel groter dan onderaan, maar iemand die naar binnen loopt, ziet dit verschil niet.
De illusies houden hier niet op, aangezien je de attractie op verschillende tijdstippen van de dag moet bekijken. Het marmer waarvan het is gemaakt is doorschijnend, dus het lijkt overdag wit, bij zonsondergang krijgt het een roze tint en 's nachts geeft het onder het maanlicht zilver af.
In de islamitische architectuur is het onmogelijk om zonder afbeeldingen van bloemen te doen, maar hoe vakkundig het monument is gemaakt van mozaïeken, kan niet anders dan indruk maken. Als je goed kijkt, zie je tientallen edelstenen ingelegd op slechts een paar centimeter afstand. Dergelijke details zijn van binnen en van buiten te vinden, omdat het hele mausoleum tot in het kleinste detail doordacht is.
De hele structuur is aan de buitenkant axiaal symmetrisch, dus enkele details zijn alleen toegevoegd om het algehele uiterlijk te behouden. Het interieur is ook symmetrisch, maar al relatief ten opzichte van het graf van Mumtaz Mahal. De algemene harmonie wordt alleen verstoord door de grafsteen van Shah Jahan zelf, die na zijn dood naast zijn geliefde werd geïnstalleerd. Hoewel het voor toeristen niet uitmaakt hoe de symmetrie er in het pand uitziet, omdat het zo prachtig is versierd dat de ogen zich verspreiden, en dit wordt gegeven dat de meeste schatten zijn geplunderd door vandalen.
Interessante feiten over de Taj Mahal
Voor de constructie van de Taj Mahal was het nodig om enorme bossen aan te leggen, en er werd besloten om hiervoor niet de gebruikelijke bamboe te gebruiken, maar massieve baksteen. De vakmensen die aan het project werkten, voerden aan dat het jaren zou duren om de gecreëerde structuur te demonteren. Shah Jahan ging de andere kant op en kondigde aan dat iedereen zoveel stenen mag meenemen als ze kunnen dragen. Als gevolg hiervan werd het bouwwerk in enkele dagen door de inwoners van de stad ontmanteld.
Het verhaal gaat dat na voltooiing van de constructie de keizer opdracht gaf om de ogen uit te steken en de handen af te snijden van alle ambachtslieden die een wonder verrichtten, zodat ze soortgelijke elementen niet in andere werken konden reproduceren. En hoewel velen in die dagen echt dergelijke methoden gebruikten, wordt aangenomen dat dit slechts een legende is, en de padishah beperkte zich tot een schriftelijke verzekering dat de architecten geen soortgelijk mausoleum zouden creëren.
De interessante feiten houden daar niet op, want tegenover de Taj Mahal zou hetzelfde graf zijn voor de Indiase heerser, maar dan gemaakt van zwart marmer. Dit werd kort beschreven in de documenten van de zoon van de grote padishah, maar historici zijn geneigd te geloven dat ze het hadden over de weerspiegeling van het bestaande graf, dat er zwart uitziet vanuit de poel, wat ook de passie van de keizer voor illusies bevestigt.
We raden aan om de Sheikh Zayed-moskee te bezoeken.
Er is controverse dat het museum zou kunnen instorten vanwege het feit dat de Jamna-rivier in de loop der jaren ondiep is geworden. Onlangs zijn er scheuren in de muren gevonden, maar dit betekent niet dat de reden alleen in de rivier ligt. De tempel staat in een stad, waar hij wordt beïnvloed door verschillende omgevingsfactoren. Het ooit sneeuwwitte marmer krijgt een gele tint en moet daarom vaak met witte klei worden schoongemaakt.
Voor degenen die geïnteresseerd zijn in hoe de naam van het complex wordt vertaald, moet worden gezegd dat het vanuit het Perzisch "het grootste paleis" betekent. Er is echter een mening dat het geheim in de naam van de uitverkorene van de Indiase prins ligt. De toekomstige keizer was al voor het huwelijk verliefd op zijn neef en noemde haar Mumtaz Mahal, dat wil zeggen de versiering van het paleis, en Taj betekent op zijn beurt "kroon".
Opmerking voor toeristen
Het is niet de moeite waard om te vermelden waar het grote mausoleum beroemd om is, want het staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst en wordt ook beschouwd als het nieuwe wereldwonder. Tijdens de excursie zullen ze zeker een romantisch verhaal vertellen over wie ter ere van wie de tempel is gebouwd, evenals een korte beschrijving geven van de bouwfasen en de geheimen onthullen in welke stad een vergelijkbare structuur is.
Om de Taj Mahal te bezoeken, heb je een adres nodig: in de stad Agra moet je naar State Highway 62, Tajganj, Uttar Pradesh gaan. Foto's op het grondgebied van de tempel zijn toegestaan, maar alleen met gewone apparatuur is professionele apparatuur hier ten strengste verboden. Toegegeven, veel toeristen maken prachtige foto's buiten het complex, je hoeft alleen maar te weten waar het observatiedek zich bevindt, van waaruit het uitzicht van bovenaf opent. Op de stadsplattegrond staat meestal aangegeven waar je het paleis kunt zien en vanaf welke kant de ingang van het complex open is.
