De Dom van Milaan vertegenwoordigt de ware trots van alle Italianen, maar de schoonheid zit hem niet zozeer in de omvang van de reikwijdte, maar in de kleinste details. Het zijn deze nuances die de echte decoratie van het gebouw zijn, gemaakt in de gotische stijl. Je hoeft alleen maar naar de vele gezichten, bijbelse motieven, sculpturale composities te kijken en je begint de diepte van de uitwerking van elke regel te begrijpen, evenals de redenen voor zo'n lange constructie en versiering.
Andere namen voor de kathedraal van Milaan
De basiliek is de meest populaire attractie in de stad, dus de huidige naam komt meer voor in excursieprogramma's. In feite is het een symbool van Milaan, daarom kreeg het de bijnaam Duomo di Milano. Inwoners van Italië noemen hun heiligdom liever Duomo, wat zich vertaalt als "kathedraal".
De kerk heeft ook een officiële naam ter ere van de Maagd Maria, de beschermvrouwe van de stad. Het klinkt als Santa Maria Nachente. Op het dak van de kathedraal staat een standbeeld van de heilige Madonna, dat vanuit verschillende punten van Milaan te zien is.
Algemene kenmerken van de basiliek
Het architectonisch monument bevindt zich in het centrale deel van Milaan. Het plein voor de Dom van Milaan wordt het Kathedraalplein genoemd en biedt een prachtig uitzicht op het bouwwerk met vele torenspitsen. Ondanks de combinatie van stijlen, de overweldigende gotische stijl, terwijl de hele kathedraal is gemaakt van wit marmer, wat in andere vergelijkbare gebouwen in Europa bijna nooit voorkomt.
De enorme kerk werd in 570 jaar gebouwd, maar biedt nu plaats aan ongeveer 40.000 mensen. De kathedraal is 158 m lang en 92 m breed. De hoogste torenspits verheft zich op een afstand van 106 m. En hoewel de grootte van de gevels indrukwekkend is, is het veel interessanter hoeveel sculpturen er zijn gemaakt om ze te versieren. Het aantal beelden is ongeveer 3400 stuks, en er zijn nog meer stucversieringen.
Historische monumenten van de Duomo
De geschiedenis heeft een paar middeleeuwse tempels geschonken, omdat de meeste in de daaropvolgende eeuwen zijn verwoest. De Dom van Milaan is een van de vertegenwoordigers van die eeuw, al valt dat vanuit de architectuur moeilijk te zeggen. De basiliek wordt beschouwd als een echte constructie voor de lange termijn, aangezien de fundering ervoor begon te liggen in 1386.
Vóór de beginfase van de bouw stonden andere heiligdommen op de plaats van de toekomstige basiliek, die elkaar vervingen toen het gebied werd veroverd door verschillende volkeren. Onder de voorgangers zijn bekend:
- de tempel van de Kelten;
- Romeinse tempel van de godin Minerva;
- Kerk van Santa Takla;
- kerk van Santa Maria Maggiore.
Tijdens het bewind van hertog Gian Galeazzo Visconti werd besloten om een nieuwe creatie in gotische stijl te creëren, aangezien in dit deel van Europa zoiets nooit had bestaan. De eerste architect was Simone de Orsenigo, maar hij kon de hem toevertrouwde taak nauwelijks aan. Meerdere keren veranderden de makers van het project de een na de ander: de Duitsers werden aangesteld, vervolgens de Fransen en daarna keerden ze terug naar de Italianen. In 1417 was het hoofdaltaar al klaar, dat werd ingewijd nog voordat de volledige structuur van de tempel was opgetrokken.
In 1470 kreeg Juniforte Sopari een belangrijke post voor de bouw van de kathedraal. Om de structuur uniek te maken, wendde de architect zich vaak tot Donato Bramante en Leonardo da Vinci voor advies. Als gevolg hiervan werd besloten de strikte gotiek te verwateren met renaissance-elementen die in die tijd in zwang waren. Pas honderd jaar later, in 1572, werd de Dom van Milaan geopend, hoewel deze nog steeds niet volledig versierd was. Uit de beschrijvingen van historische gebeurtenissen is bekend dat in 1769 de hoogste torenspits werd geïnstalleerd en dat een verguld beeld van de Madonna met een hoogte van 4 m verscheen.
Tijdens het bewind van Napoleon werden Carlo Amati en Juseppe Zanoya aangesteld als architecten, die werkten aan het ontwerp van de gevel met uitzicht op het Kathedraalplein. De nieuwe ambachtslieden volgden het algemene idee van het hoofdproject, wat resulteerde in meer dan honderd marmeren torenspitsen. Deze "naalden" leken op een bizar woud van steen, dat sterk lijkt op de vlammende gotiek. Hun werken vormden de laatste fase in de oprichting van de kathedraal. Het is waar dat sommige decoraties later zijn geïntroduceerd.
Veel mensen vragen zich af hoeveel jaar het heeft gekost om de kathedraal van Milaan te bouwen, rekening houdend met al het decoratiewerk, omdat de overvloed aan details de bewerkelijkheid van het proces bevestigt. Het totale aantal jaren was 579. Er zijn maar weinig gebouwen die kunnen bogen op zo'n serieuze en langdurige aanpak om een uniek kunstwerk te creëren.
De architectuur van de beroemde kathedraal
Duomo weet elke toerist te verrassen met zijn ongewone prestaties. Je kunt urenlang naar de gevels kijken met duizenden sculpturen en hele composities uit de Bijbel, die zo vakkundig gemaakt zijn dat elke held verzadigd lijkt te zijn van het leven. Het is erg moeilijk om alle decoraties van de kathedraal te bestuderen, omdat veel ervan hoog zijn gelegen, maar de foto's zullen helpen om het externe ontwerp beter te zien. Op een van de muren is een plaats toegewezen voor de namen van de aartsbisschoppen van de stad, waarvan de lijst al heel lang wordt bewaard. Er is echter nog ruimte voor nieuwe archieven voor toekomstige kerkvertegenwoordigers.
Veel verrassingen zijn verborgen in de kathedraal van Milaan. Ten eerste is er hier een ongebruikelijke aantrekkingskracht: de spijker waarmee Jezus werd gekruisigd. Tijdens de dienst ter ere van de Verheffing van het Heilig Kruis des Heren, daalt een wolk met een spijker over het altaar om de gebeurtenis meer symboliek te geven.
We raden je aan om over de Dom van Keulen te lezen.
Ten tweede gebruikt de tempel een Egyptische badkuip uit de 4e eeuw als lettertype. Ook van groot belang zijn het standbeeld van St. Bartholomeus en het mausoleum van Gian Giacomo Medici.
Ten derde is het interieur zo rijk en voortreffelijk dat het simpelweg onmogelijk is om er geen aandacht aan te besteden. Enorme zuilen gaan ver omhoog, schilderen en stucwerk zijn overal. De belangrijkste schoonheid zit hem in de ramen, waar de glas-in-loodramen zijn gemaakt in de 15e eeuw. De foto's zijn niet in staat het kleurenspel over te brengen zoals het wordt gezien met een persoonlijke aanwezigheid in de tempel.
Het ontwerp van de kathedraal is zodanig dat je op het dak kunt lopen en het historische centrum kunt bewonderen. Iemand bekijkt de versiering met beelden, iemand bewondert de stadsgezichten en iemand maakt verschillende foto's omringd door filigraan marmeren torenspitsen.
Interessante informatie over de tempel van Milaan
In Milaan is er een speciaal decreet dat gebouwen verbiedt het standbeeld van de Madonna te belemmeren. Tijdens de bouw van de Pirelli-wolkenkrabber moest de toestand worden verwaarloosd, maar om de wet te omzeilen, werd besloten om een identiek beeld van de patrones van de stad op het dak van een modern gebouw te plaatsen.
De vloer in de tempel is bedekt met marmeren tegels met afbeeldingen van de tekens van de dierenriem. Er wordt aangenomen dat de zonnestraal op de foto valt, waarvan de patroon in een bepaalde periode van het jaar domineert. Op basis van de ontvangen berichten is er vandaag een discrepantie met de reële cijfers, die verband houdt met de verzakking van de basis.
Er wordt een toeslag in rekening gebracht voor de kathedraal van Milaan, terwijl een kaartje met een lift bijna twee keer zo duur is. Toegegeven, het is onmogelijk om het spektakel vanaf het dak te weigeren, want vanaf daar opent het echte leven van Milaan zich met bruisende Italianen en gasten van de stad. Vergeet niet dat dit niet alleen een toeristische attractie is, maar vooral een religieuze plek, waar vrouwen met bedekte schouders en knieën moeten zijn, T-shirts met een uitsparing zijn ook verboden.
