Verbetering van de hersenprestaties is een heel populair iets. Ieder mens wil immers moe worden, althans minder dan zijn tegenstander. Het is de toename van de hersenprestaties, of toename van het mentale uithoudingsvermogen, die we in dit artikel zullen bespreken.
Wil je trouwens slimmer worden, let dan op 8 manieren van hersenontwikkeling (waaronder de bekende Pythagoras-methode).
Waarom is het zo belangrijk om de hersenprestaties te verbeteren? Het is een feit dat, hoe sterk iemand ook is, als hij twee keer zo snel moe wordt als zijn zwakkere maar sterke rivaal, hij hoogstwaarschijnlijk inferieur zal zijn aan hem.
In dit geval rijst de vraag: wat bepaalt het uithoudingsvermogen van de hersenen, en waarom speelt het zo'n serieuze rol in onze prestaties?
Deze kwestie werd bestudeerd door een groep wetenschappers van het Instituut voor Hogere Zenuwactiviteit en Neurofysiologie van de Russische Academie van Wetenschappen. U kunt meer lezen over de resultaten van hun langdurige experimenten in het boek van de uitstekende Russische psychofysioloog, doctor in de medische wetenschappen en academicus van de Russische Academie van Wetenschappen - P.V. Simonova - "Het gemotiveerde brein".
Wetenschappers hebben ontdekt dat mensen met hoge prestaties worden gekenmerkt door afwisselende activering van de rechter- en linkerhersenhelft.
Het is alsof u een zware tas draagt, deze niet in één hand draagt, maar voortdurend van hand verandert.
Personen met een laag rendement worden gekenmerkt door een stagnerende activering van de linkerhersenhelft.
Hier is het noodzakelijk om te verduidelijken dat de structuren van de linkerhersenhelft verantwoordelijk zijn voor de vorming van stereotypen van activiteit, en die van de rechter - voor hun mechanische implementatie.
Dat wil zeggen, wanneer we voor het eerst in ons leven onbekend werk doen (leren lopen, tekenen, een muziekinstrument bespelen of typen met de blinde methode), dan is het stereotype van activiteit nog niet gevormd, waardoor de linkerhersenhelft op volle kracht werkt.
Wanneer het stereotype wordt gevormd, begint de linkerhersenhelft te rusten, en de rechterhersenhelft daarentegen verbindt en bewaakt de mechanische uitvoering van het reeds gevormde stereotype.
En als alles er vrij eenvoudig uitziet met lopen en gitaar spelen, dan is de situatie met mentaal werk veel gecompliceerder. Inderdaad, samen met oude taken, verschijnen er constant nieuwe in.
- Mensen met slechte hersenprestaties verschillen in die zin dat ze niet in staat zijn om "uit te schakelen", dat wil zeggen, rust te geven aan hun linkerhersenhelft, omdat ze onbewust geloven dat zonder constante controle de taak niet zal worden voltooid. In feite is dit de neurofysiologische oplossing voor wat tegenwoordig het modewoord 'perfectionisme' wordt genoemd.
- Mensen met hoge hersenprestaties, hebben onbewust betrekking op de taak die eenvoudiger wordt uitgevoerd, dat wil zeggen, ze laten de linkerhersenhelft rusten en schakelen over naar een soort "automatische piloot".
Daarom wordt geconcludeerd dat mensen met lage prestaties ten onrechte denken dat zonder constante controle door de linkerhersenhelft de taak niet zal worden voltooid.
Met andere woorden, als een normaal persoon moe wordt, is er een aanpassingsmechanisme verbonden met de taak, waardoor de toestand van het zenuwstelsel verandert.
Als dit mechanisme niet goed werkt, worden de prestaties van de hersenen merkbaar verminderd.
Stel je voor dat als je loopt, je elke stap onder controle hebt. Hier leunt het lichaam naar voren, je zegt tegen jezelf "aandacht, ik val." Om het evenwicht te bewaren, blijf je denken en geef je de spieren het commando om het andere been naar voren te duwen. In deze situatie wordt u tijdens het lopen extreem snel moe, omdat de linkerhersenhelft continu de juistheid van de rechterhersenhelft bewaakt.
Als het systeem naar behoren werkt, verloopt het hele proces mechanisch.
Om het eenvoudiger te maken, kunnen we zeggen dat wanneer de linkerhersenhelft een nieuw type activiteit beheerst, er een schakelaar in de hersenen wordt geactiveerd die de controle over de taak naar de rechterhersenhelft overdraagt.
Maar wat als deze schakelaar blijft hangen? Hiervoor hebben we een speciale oefening voor je voorbereid.
Synchronisatie van de hersenhelften
Het is mogelijk om het werk van de hersenhelften te synchroniseren met behulp van een ongebruikelijke oefening gebaseerd op het Stroop-effect.
De essentie is als volgt: in de kortst mogelijke tijd moet u het geschreven woord en de kleur ervan vergelijken en vervolgens de kleur een naam geven.
De perceptie van kleur en tekst wordt uitgevoerd door verschillende delen van de hemisferen. Dat is de reden waarom regelmatige sessies met deze oefening je zullen helpen het werk van de hemisferen te synchroniseren en te leren hoe je er snel tussen kunt schakelen.
Stroop-test
Geef de COLOR-woorden dus zo snel mogelijk een naam in de volgende volgorde:
Als je alle regels met succes hebt voltooid, probeer dan deze willekeurige oefening.
Tegenwoordig wordt deze oefening, beter bekend als de Stroop-test, veel gebruikt om de flexibiliteit van cognitief denken te diagnosticeren, en taken die erop zijn gebaseerd, worden vaak opgenomen in programma's voor zelfontwikkeling en hersentraining.
Overigens hebben we in een apart artikel de meest voorkomende cognitieve biases (of denkfouten) onder de loep genomen.
Als u deze oefening minstens één keer per week doet, worden uw hersenen veel veerkrachtiger en zullen de prestaties u aangenaam verrassen.
Nu weet je hoe je de prestaties van de geest kunt verbeteren met behulp van een unieke hersenontwikkelingstechniek.
