Tacitus

Publius (of Guy) Cornelius Tacitus (c. 120) - oude Romeinse historicus, een van de beroemdste schrijvers uit de oudheid, auteur van 3 kleine werken (Agricola, Duitsland, Dialoog over redenaars) en 2 grote historische werken (Geschiedenis en de Annalen).

Er zijn veel interessante feiten in de biografie van Tacitus, waarover we het in dit artikel zullen hebben.

Dus voor u is een korte biografie van Publius Cornelius Tacitus.

Biografie van Tacitus

De exacte geboortedatum van Tacitus blijft onbekend. Hij werd midden jaren 50 geboren. De meeste biografen geven datums tussen 55 en 58.

De geboorteplaats van de historicus blijft ook onbekend, maar algemeen wordt aangenomen dat het Narbonne Gallië was - een van de provincies van het Romeinse rijk.

We weten nogal wat over het vroege leven van Tacitus. Zijn vader wordt meestal geïdentificeerd met de procureur Cornelius Tacitus. De toekomstige historicus kreeg een goede retorische opleiding.

Er wordt aangenomen dat Tacitus retorische kunst studeerde bij Quintilianus, en later bij Mark Apra en Julius Secundus. Hij toonde zich in zijn jeugd een getalenteerd redenaar, waardoor hij erg populair was in de samenleving. Halverwege de jaren 70 begon zijn carrière zich snel te ontwikkelen.

De jonge Tacitus diende als gerechtelijk redenaar en bevond zich al snel in de Senaat, die sprak over het vertrouwen van de keizer in hem. In 88 werd hij praetor, en na ongeveer 9 jaar slaagde hij erin de hoogste magistratuur van de consul te bereiken.

Geschiedenis

Tacitus had grote hoogten bereikt in de politiek en nam persoonlijk de willekeur van de heersers waar, evenals het kruipen van de senatoren. Na de moord op keizer Domitianus en de overdracht van de macht aan de Antonijnse dynastie, besloot de historicus in detail, en vooral - naar waarheid, de gebeurtenissen van de afgelopen decennia te schetsen.

Tacitus onderzocht zorgvuldig alle mogelijke bronnen en probeerde een objectieve beoordeling te geven van verschillende cijfers en gebeurtenissen. Hij vermeed opzettelijk afgezaagde uitdrukkingen en uitspraken en gaf er de voorkeur aan het materiaal in laconieke en duidelijke bewoordingen te beschrijven.

Het is merkwaardig dat Tacitus er vaak op wees dat een bepaalde informatiebron mogelijk niet overeenkomt met de werkelijkheid in een poging het materiaal waarheidsgetrouw te presenteren.

Dankzij zijn schrijftalent, een serieuze studie van bronnen en de onthulling van het psychologische portret van verschillende personen, wordt Tacitus tegenwoordig vaak de grootste Romeinse historicus van zijn tijd genoemd.

Tijdens het leven van 97-98. Tacitus presenteerde een werk genaamd Agricola, dat was gewijd aan de biografie van zijn schoonvader Gnei Julius Agricola. Daarna publiceerde hij een klein werk "Duitsland", waarin hij het sociale systeem, de religie en het leven van de Germaanse stammen beschreef.

Vervolgens publiceerde Publius Tacitus een belangrijk werk "Geschiedenis", gewijd aan de gebeurtenissen van 68-96. Het vertelde onder andere over het zogenaamde "jaar van de vier keizers". Feit is dat van 68 tot 69 4 keizers werden vervangen in het Romeinse rijk: Galba, Otho, Vitellius en Vespasianus.

In het essay "Dialoog over redenaars" vertelde Tacitus de lezer over het gesprek van verschillende beroemde Romeinse redenaars, over zijn eigen vak en zijn bescheiden plaats in de samenleving.

Het laatste en grootste werk van Publius Cornelius Tacitus zijn de Annalen, door hem geschreven in de laatste jaren van zijn biografie. Dit werk bestond uit 16 en mogelijk 18 boeken. Het is vermeldenswaard dat minder dan de helft van de boeken tot op de dag van vandaag in hun geheel bewaard is gebleven.

Tacitus heeft ons dus gedetailleerde beschrijvingen nagelaten van de regering van Tiberius en Nero, die tot de beroemdste Romeinse keizers behoren.

Een interessant feit is dat de Annals vertellen over de vervolging en executies van de eerste christenen tijdens de regering van Nero - een van de eerste onafhankelijke getuigenissen over Jezus Christus.

De geschriften van Publius Cornelius Tacitus bevatten nogal wat excursies in de geografie, geschiedenis en etnografie van verschillende volkeren.

Samen met andere historici noemde hij andere volkeren barbaren, die ver verwijderd waren van de beschaafde Romeinen. Tegelijkertijd sprak de historicus vaak over de verdiensten van bepaalde barbaren.

Tacitus was een voorstander van het behoud van de macht van Rome over andere volkeren. Terwijl hij in de Senaat zat, steunde hij wetsvoorstellen die spraken over de noodzaak om een strikte orde in de provincies te handhaven. Hij stelde echter dat de gouverneurs van de provincies niet bevooroordeeld mochten zijn ten opzichte van hun ondergeschikten.

Politieke standpunten

Tacitus identificeerde 3 hoofdtypen van overheid: monarchie, aristocratie en democratie. Tegelijkertijd steunde hij geen van hen en bekritiseerde hij alle genoemde regeringsvormen.

Publius Cornelius Tacitus had ook een negatieve houding ten opzichte van de Romeinse senaat die hij kende. Hij verklaarde publiekelijk dat senatoren op de een of andere manier voor de keizer kruipen.

Tacitus noemde het republikeinse systeem de meest succesvolle regeringsvorm, hoewel hij het ook niet ideaal vond. Desalniettemin is het met een dergelijke structuur in de samenleving veel gemakkelijker om gerechtigheid en deugdzame kwaliteiten bij burgers te ontwikkelen en gelijkheid te bereiken.

Priveleven

Er is bijna niets bekend over zijn persoonlijke leven, net als veel andere kenmerken van zijn biografie. Volgens de overgebleven documenten was hij getrouwd met de dochter van de militaire leider Gnei, Julius Agricola, die het huwelijk feitelijk in gang heeft gezet.

Dood

De exacte datum van overlijden van de spreker is niet bekend. Algemeen wordt aangenomen dat Tacitus ca. 120 of hoger. Als dit waar is, viel zijn dood onder het bewind van Adrian.