Jean-Paul Belmondo (geslacht. Speelt meestal aangrijpende rollen in komedies en actiefilms.
Er zijn veel interessante feiten in de biografie van Belmondo, waarover we het in dit artikel zullen hebben.
Dus voor jou is een korte biografie van Jean-Paul Belmondo.
Biografie van Belmondo
Jean-Paul Belmondo werd geboren op 9 april 1933 in een van de Parijse gemeenten. Hij groeide op en groeide op in een gezin dat niets met cinema te maken heeft. Zijn vader werkte als beeldhouwer en zijn moeder was bezig met schilderen.
Kindertijd en jeugd
Jean-Paul's jeugd viel in de jaren van de Tweede Wereldoorlog (1939-1945), waarin de familie Belmondo met ernstige materiële en emotionele moeilijkheden te maken kreeg.
Terwijl hij nog een schooljongen was, dacht de jongen er vaak aan wie hij in de toekomst zou worden. In het bijzonder wilde hij zijn leven verbinden met sport of creatieve activiteit. Aanvankelijk ging hij naar de voetbalafdeling, waar hij de doelman van het team was.
Later schreef Belmondo zich in voor boksen, nadat hij veel succes had behaald in deze sport. Op 16-jarige leeftijd nam hij voor het eerst deel aan het amateurboksen, waarbij hij zijn tegenstander knock-out sloeg aan het begin van het gevecht.
Een interessant feit is dat Jean-Paul Belmondo in de loop van zijn sportbiografie 9 gevechten doorbracht zonder een enkele nederlaag te lijden. De man besloot echter al snel het boksen te verlaten en legde dit als volgt uit: "Ik stopte toen het gezicht dat ik in de spiegel zag, begon te veranderen."
Als onderdeel van zijn verplichte militaire dienst diende Belmondo zes maanden als soldaat in Algerije. Het was toen dat hij een acteeropleiding wilde volgen. Dit leidde ertoe dat hij student werd aan het Higher National Conservatory of Dramatic Art.
Films
Nadat hij een gecertificeerde kunstenaar was geworden, begon Jean-Paul met acteren in het theater en acteren in films. Hij kon in 1956 op het grote scherm verschijnen in de film "Moliere", maar tijdens het monteren van de tape werd zijn beeldmateriaal uitgesneden.
Drie jaar later verwierf Belmondo wereldfaam met de rol van Michel Poiakcard in het drama "In the Last Breath" (1959). Daarna speelde hij eigenlijk alleen hoofdpersonages.
In de jaren 60 zagen kijkers de acteur in 40 films, waarvan de meest populaire "7 dagen, 7 nachten", "Chochara", "The Man from Rio", "Mad Pierrot", "Casino Royale" en vele anderen waren. Jean-Paul probeerde niet bij één beeld stil te staan en probeerde verschillende personages te spelen.
Belmondo slaagde er vakkundig in om in komedies te spelen, simpletons en verliezers uit te beelden, maar ook te transformeren in geheime agenten, spionnen en verschillende helden. In de daaropvolgende jaren van zijn biografie nam hij deel aan het filmen van de films "Magnificent", "Staviski", "The Beast" en andere televisieprojecten.
In 1981 speelde Jean-Paul Belmondo majoor "Josse" in het misdaaddrama "The Professional", wat hem een nieuwe golf van wereldwijde bekendheid bezorgde. Deze foto was een enorm succes, zoals inderdaad de muziek van de beroemde componist Ennio Marricone, die in de film werd gebruikt.
Een interessant feit is dat de soundtrack van "The Professional", getiteld "Chi Mai", van Marricone, door de componist werd geschreven 10 jaar voordat het filmen begon.
Toen kreeg Belmondo de hoofdrollen in de actiefilm "Out of the Law", de militaire komedie "Adventurers" en het melodrama "Minion of Fate". Het is merkwaardig dat hij voor zijn werk in de laatste film de Cesar-prijs in de categorie Beste Acteur ontving, maar weigerde deze toe te kennen.
Dit was te wijten aan het feit dat Cesar, de beeldhouwer die het beeldje maakte, ooit slecht sprak over het werk van zijn vader Jean-Paul, die ook als beeldhouwer werkte. In de jaren 90 bleef de acteur acteren, maar hij genoot niet meer zo veel bekendheid als voorheen.
Het drama Les Miserables (1995), gebaseerd op de gelijknamige roman van Victor Hugo, verdient speciale aandacht. Ze heeft verschillende prestigieuze filmprijzen ontvangen, waaronder Golden Globe en BAFTA.
In het nieuwe millennium werd Belmondo's filmografie aangevuld met zes nieuwe werken. Het niet vaak filmen werd veroorzaakt door gezondheidsproblemen. Toen hij in 2001 een beroerte kreeg, kondigde de man officieel zijn pensionering aan uit de bioscoop. Maar al 7 jaar later veranderde hij van gedachten en speelde hij in het melodrama "Man and Dog".
Begin 2015 kondigde Jean-Paul opnieuw het einde van zijn filmcarrière aan. Zo was zijn laatste film de documentaire "Belmondo door de ogen van Belmondo", die veel interessante feiten uit de biografie van de kunstenaar presenteerde.
Priveleven
Belmondo's eerste vrouw was de danseres Elodie Constantin. In dit huwelijk, dat 13 jaar duurde, had het echtpaar een jongen, Paul, en 2 meisjes, Patricia en Florence.
Daarna trouwde Jean-Paul met een fotomodel en ballerina Natti Tardivelle, met wie hij 32 jaar ouder was. Een interessant feit is dat de geliefden elkaar vóór de bruiloft meer dan 10 jaar ontmoetten. In deze unie werd dochter Stella geboren.
Na 6 jaar besloot het paar te scheiden. De reden voor de scheiding was de romance van de acteur met model Barbara Gandolfi, die 40 jaar jonger was dan hij. Na 4 jaar samenwonen met Barbara bleek dat ze in het geheim vanuit Belmondo aanzienlijke bedragen op haar rekeningen had overgemaakt.
Later werd onthuld dat Barbara bovendien bezig was met het witwassen van geld dat was verkregen uit winsten in bordelen en nachtclubs. In de loop van zijn persoonlijke biografie had de man veel romans met verschillende beroemdheden, waaronder Silva Koschina, Brigitte Bardot, Ursula Andress en Laura Antonelli.
Jean-Paul Belmondo vandaag
Nu verschijnt de kunstenaar regelmatig op verschillende evenementen en televisieprojecten. In 2019 ontving hij een staatsprijs - "Grootofficier in de Orde van het Legioen van Eer". Hij heeft een Instagram-account, waar hij soms nieuwe foto's uploadt.
Foto door Jean-Paul Belmondo
