De Atlantische Oceaan is een toevluchtsoord geworden voor een verbazingwekkend fenomeen: een eiland in de buurt van Halifax, dicht bij het continentaal plat, beweegt voortdurend naar het oosten. Zijn ongebruikelijke vorm lijkt op een parasitaire worm die in een boog is gebogen. Sable Island heeft echter een zeer slechte reputatie, omdat het gemakkelijk schepen verslindt die in deze wateren een koers uitzetten.
Kenmerken van het reliëf van Sable Island
Zoals eerder vermeld, heeft het eilandje een langwerpige vorm. Het is ongeveer 42 km lang en niet breder dan 1,5. Dergelijke contouren zijn van verre afstand moeilijk te onderscheiden, omdat hier zandduinen heersen, die niet hoog boven de horizon kunnen uitsteken. Frequente winden blazen het zand constant op, daarom is de maximale hoogte van Sable niet hoger dan 35 meter. Het mysterieuze eiland is moeilijk te zien in de oceaan, ook omdat het zand de kleur van het wateroppervlak krijgt. Dit visuele effect is verwarrend voor schepen.
Een ander kenmerk van het landgebied is het vermogen om te bewegen, terwijl de snelheid hoog is voor normale bewegingen onder invloed van veranderingen in het tektonische veld. Sable beweegt oostwaarts met een snelheid van ongeveer 200 meter per jaar, wat ook een reden is voor scheepswrakken. Wetenschappers veronderstellen dat deze mobiliteit te wijten is aan de zandbodem van het eiland. Licht gesteente wordt voortdurend van de ene kant weggespoeld en naar de andere kant van Sable Island getransporteerd, wat resulteert in een kleine verschuiving.
Geschiedenis van de vermiste schepen
Het zwervende eiland werd de locatie van een schipbreuk van een groot aantal schepen, die, het land niet opmerkend, aan de grond liepen en naar de bodem gingen. Het officiële aantal verloren schepen is 350, maar er is een mening dat dit aantal al meer dan een half duizend bedraagt. Het is niet voor niets dat de namen "Ship Eater" en "Atlantic Cemetery" wortel hebben geschoten onder de mensen.
Het team dat op het eiland woont, staat altijd klaar om het volgende schip te redden. Eerder hielpen paarden die meer op grote pony's leken, schepen te trekken. Ze kwamen vele jaren geleden naar Sable na een nieuwe schipbreuk. Tegenwoordig komt een helikopter echter te hulp en de scheepswrakken zijn praktisch gestopt.
We raden je aan om te lezen over het eiland van de poppen.
Het tot zinken brengen van het passagiersstoomschip "State of Virginia", dat plaatsvond in 1879, wordt beschouwd als het grootste wrak. Aan boord waren 129 passagiers, de bemanning niet meegerekend. Bijna iedereen werd gered, maar het schip zonk naar de bodem. Het meisje, de jongste van de reizigers, kreeg een andere naam ter ere van de gelukkige redding - Nelly Sable Bagley Hord.
Interessante feiten
Toeristen reizen zelden naar Sable Island, aangezien er hier praktisch geen attracties zijn. Naast de omgeving kun je ook foto's maken met de vuurtorens en het monument voor gezonken boten. Het is geïnstalleerd vanaf masten die zijn verzameld op de crashlocaties.
Zo'n ongewoon eiland heeft een rijke geschiedenis en er worden veel interessante feiten en ficties mee geassocieerd:
- de lokale bevolking zegt dat hier geesten worden gevonden, aangezien het bewegende eiland de plaats van overlijden werd van een groot aantal mensen;
- op dit moment wonen er 5 mensen permanent op het eiland, voordat het team groter was, en de bevolking tot 30 mensen was;
- in de jaren dat Sable bestaat, zijn hier slechts 2 mensen geboren;
- deze geweldige plek wordt met recht het "Treasure Island" genoemd, omdat je in het zand en de kustwateren oude overblijfselen kunt vinden die zijn achtergelaten na scheepswrakken. Het is niet verrassend dat elke bewoner zijn eigen unieke verzameling van verschillende snuisterijen heeft, vaak duur.
Het ronddolende Sable-eiland is een verbazingwekkend natuurverschijnsel, maar het werd de schuldige achter de dood van honderden schepen en duizenden mensen, en daarom kreeg het een slechte naam. Tot nu toe proberen kapiteins, zelfs met de juiste uitrusting op schepen om scheepswrakken te vermijden, hun route uit te stippelen, waarbij ze de noodlottige plek omzeilen.