Tegen de achtergrond van een duidelijke grens, waar de eindeloze diepte van de lucht en de rijkdom van de uitgestrekte Salisbury Plain elkaar ontmoeten, doemen de mysterieuze 'dansende stenen' van Stonehenge op. Deze reuzen, die koelte uitstraalden, waren slechts kleine blokjes in het kinderspel van de grote tovenaar Merlijn, of een structuur die werd opgericht door buitenaardse wezens die naar de aarde kwamen om de planeet te redden van een vreselijke dood. Of misschien werd de megaliet gebouwd door dezelfde Merlijn ter ere van de koning die de Saksen versloeg?
Niet alleen een ongelooflijke hoeveelheid onopgeloste geheimen, maar ook de schoonheid van de stenen structuur trekt tegenwoordig zowel grote wetenschappers als gewone reizigers aan.
Algemene informatie over Stonehenge
Een complex van stenen constructies werd gebouwd in het derde millennium voor Christus. e. in het zuiden van Groot-Brittannië. Vlakbij ligt het niet minder mystieke graafschap Devonshire, op slechts 2 uur rijden van de Engelse stad Londen. Na te hebben begrepen waar het gebouw zich bevindt, is het niet moeilijk om het te herkennen, omdat het culturele monument uit de bronstijd en het neolithicum karakteristieke kenmerken heeft:
- 82 megalieten gevormd door kristallisatie van magma. Volgens het laatste onderzoek van specialisten van het National Museum of Wales werd hun aanbetaling bekend. Meer dan de helft van de "blauwe stenen" werd gewonnen op 240 km van de oude structuur, op de heuvel Karn Menin. Helaas is het nog steeds niet bekend hoe het materiaal precies werd gewonnen en hoe lang het duurde om het eindpunt te bereiken;
- 30 blokken, gepresenteerd in de vorm van rotsblokken, met een gewicht van 25 ton. Onbekende makers bouwden stenen van vier meter in paren in een diametraal patroon met transversale overlap. Niet de hele radiale structuur is in onze tijd bewaard gebleven, maar alleen een boog van 13 blokken die van bovenaf verbonden zijn door dwarsblokken;
- De 5 architectonische elementen, die iets in de vorm van een hoefijzer voorstellen, bestaan uit drie gigantische stenen met een totaal gewicht van 50 ton. De triliths werden absoluut symmetrisch geïnstalleerd met een geleidelijke toename van 6 m tot 7,3 m naar de belangrijkste triade van stenen. De tijd is genadeloos voor dit soort gebouwen, dus moesten de experts de trilith, gelegen in het noordwesten van Stonehenge, herstellen en de steun nivelleren, waardoor het oorspronkelijke uiterlijk van de centrale structuur opnieuw werd gecreëerd.
Voor een meer gedetailleerde studie van het monument dient u de afbeelding te raadplegen met een diagram van Stonehenge met een beschrijving van belangrijke objecten.
Waarom de Round Dance of the Giants werd gebouwd
Buurtbewoners, die gewoon langskomen, zondigen vaak met vandalisme, waarbij ze een klein stukje van een oud gebouw afhakken om het te gebruiken als een talisman die beschermt tegen duistere krachten. De Engelse historicus en schrijver Tom Brooks geloofde dat de megaliet het navigatiesysteem van de oudheid was.
En de meeste liefhebbers van natuurlijke raadsels noemen het monument een gigantische begraafplaats. En dit is niet verrassend, omdat er veel graven zijn gevonden op het grondgebied van het complex, en de vroegste valt samen met de periode van de bouw van de eerste fase van de megaliet.
De belangrijkste versies van de constructie van Stonehenge zijn echter eenvoudiger dan veronderstellingen. Er wordt aangenomen dat de Round Dance of the Giants een soort kalender was om de exacte dagen van de zonnewende, eclips en equinox te bepalen. En veel wetenschappers geloven dat het met behulp van de structuur mogelijk was om de exacte omlooptijd van de maan te berekenen. Kortom, Stonehenge is een stenen observatorium uit de oudheid.
Hoe Stonehenge werd gebouwd
Veel mensen van alle volkeren die in dit gebied woonden, werkten gedurende die eeuwen aan de bouw van zo'n grandioos bouwwerk. En als materialen werden genomen:
- vulkanische lava;
- vulkanische tufsteen;
- zandsteen;
- kalksteen;
- doleriet.
Interessant: om te bewijzen hoe de stenen werden gebouwd en hoe de stenen precies van verre afstanden werden afgeleverd, voerden wetenschappers een experiment uit. In één dag kon een groep van 24 mensen een afstand van 1 km overbruggen en een monochroom blok met hen verplaatsen. Hieruit bleek dat de bouw van het complex enorm veel tijd in beslag nam.
Om het vereiste type megaliet te verkrijgen, werden de stenen in verschillende fasen verwerkt:
- Multi-ton blokken werden onderworpen aan stoten, brand en waterbehandeling.
- Op de plaats waar Stonehenge was geïnstalleerd, werden gigantische stenen gepolijst.
Wetenschappers hebben jarenlang geprobeerd erachter te komen in welke eeuw Stonehenge werd gebouwd, wie het heeft gebouwd en waarom. Dankzij moderne methoden van radio-isotopen datering om de ouderdom van het onderzochte monster te bepalen, komt koolstof vrij bij het verbranden van het fragment. Daarna wordt het radioactiviteitsniveau vergeleken met de isotopen, die de nodige gegevens aangeven. Op deze manier werden aan het einde van de 20e eeuw de tijdelijke fasen van de bouw van de "dansende stenen" vastgelegd.
- Eerste fase... De eerste in de constructie van de megaliet, die de basis legde voor de hele Stonehenge, was een gracht, waarin tijdens opgravingen hertengeweien met tekenen van slijtage werden gevonden, waardoor werd gesuggereerd dat de vorming van de gracht plaatsvond na de dood van artiodactyl-zoogdieren. Met behulp van de methode van koolstofsplitsing werd een geschatte tijdspanne geïdentificeerd - 3020–2910. BC e.
- Tweede fase... Tijdens fase 2 van de bouw werden nog een sloot en 56 gaten gegraven, gevuld met gebroken krijt. Tegenwoordig worden deze gaten "Aubrey-gaten" genoemd ter ere van de Britse onderzoeker van oudheden John Aubrey. In 2008 werden tijdens een archeologische opgraving van het zevende gat de overblijfselen van 200 mensen ontdekt. Na het uitvoeren van een radiokoolstofanalyse, bepaalden we de levensperiode van de begraven mensen - 3100-2140. e.
- Derde fase... In deze fase, namelijk van 2440 tot 2100 na Christus, werden stenen ringen gebouwd van 30 blauwe zandsteenstenen.
Als je vraagt hoe mensen uit die tijd er precies in slaagden enorme platen te monteren, kijk maar naar de foto's en twijfels over hun mogelijkheden verdwijnen onmiddellijk. Er werden verschillende rollen, hendels en vlotten gebruikt, met behulp waarvan een dergelijke constructie niet meer zo onuitvoerbaar lijkt.
Moderne Stonehenge
Als je kennis maakt met de doeken van John Constable, dan kun je onder zijn schilderijen een afbeelding vinden die in 1835 is geschilderd vanuit de aard van een stenen complex. Het oude erfgoedlandschap wordt afgebeeld als een hoop stenen, en zo zag het er tot het begin van de 20e eeuw uit. Weinig mensen weten dat de megaliet een langdurige en vruchtbare restauratie heeft ondergaan. De foto toont een reproductie van de Engelse romantische kunstenaar.
De eerste fase van de reconstructie van het voormalige wonder vond plaats in 1901 en eindigde pas tegen het einde van 1964. Het is interessant dat de bouwwerkzaamheden op mysterieuze wijze verborgen waren voor het publiek, wat in de toekomst aanleiding gaf tot veel tegenstrijdige meningen en verklaringen.
Interessante feiten over Stonehenge
Zoals elk oud bouwwerk met een unieke geschiedenis, waren mysterieuze stenen overwoekerd met verbazingwekkende feiten, naast de hierboven beschreven feiten.
- Stonehenge had een tijdje een ander doel: het eerste crematorium in Europa.
- De beroemde Darwin bestudeerde regenwormen voor de tweede helft van zijn leven, en hij koos ongewervelde dieren uit deze specifieke regio als observatieobject. Dankzij zijn passie kon hij verschillende archeologische vondsten doen op het grondgebied van het stenen complex.
- Stonehenge was 3 jaar lang eigendom van Cecil Chubb, die in 1915 de megaliet cadeau deed aan zijn vrouw, waarna Chubb het monument aan de staat schonk.
Informatie voor toeristen
Om kennis te maken met de beroemde bezienswaardigheid, moet u uw reis beginnen vanuit de hoofdstad van Engeland, nadat u eerder naar de Big Ben heeft gekeken. U kunt het grote historische monument zowel als onderdeel van een excursie als op eigen gelegenheid bezoeken, waardoor u zich vrijelijk over het grondgebied kunt verplaatsen en elke hoek van de megaliet grondig kunt bestuderen. De afstand tot het openluchtmuseum is klein, slechts 130 km. Elke reiziger kiest onafhankelijk hoe je vanuit Londen komt:
- een taxi bestellen;
- huur een auto;
- gebruik een gewone bus met een overstap in het dorp Salisbury;
- treinvervoer dat vertrekt vanaf Waterloo Station met een stop in Salisbury. De prijs van een kaartje is £ 33. De trein vertrekt elk uur.
Als u kiest voor het openbaar vervoer, moet u er rekening mee houden dat u bij de eindhalte kunt overstappen op een bus die u in slechts 30 minuten naar het natuurmonument brengt.
De grote Stonehenge trekt en trekt aan als een magneet met zijn schoonheid en geschiedenis. De beste tijd om te bezoeken is de zomerzonnewende, wanneer een heidens festival wordt gevierd door duizenden mensen die naar de megaliet komen om het symbool van de oude macht aan te raken.